Monday, September 20, 2010

- अंसियार

१० बर्षे नबिन ५ कक्षामा पढदै थियो,घर मा उसको हजुरबा ,हजुरआमा ,बा ,आमा ,काका-काकी अनि उसको भाइ थिए।एक सुखी परिवारनै थियो।मान्छेको मननै त हो कता कता के के हुन्छ।एक दिन नबिनले उसको बा र काका झगडा गर्दै गरेको देख्यो,त्यो समयमा उसले केहि पनि बोलेन तर मनमा केहि कुरा खेलायो।बेलुका उसले बासँग

गज़ल-१५

म बैमान तिमी बैमान,यहाँ भए सारा बैमान !
आशा सधै सुताउँने ,अन्धकारको तारा बैमान!!

आयो है चुनाबि पल,गर्नलागे दौडधुप !
नेताले गर्नथाले भाषणमा नारा बैमान!!

जनता सोझा हामि,खान्छौँ पिडा सधै-सधै!
घरैमा सुबिधा छ,पानी नखस्ने धारा बैमान!!