भोली हाम्रा सन्ततिले हामीलाइ धिकार्ने छन्

हाम्रो गाउँमा एक जना काका थिए,उनलाइ भागमा दही मोही नहुदा गाँसनै नछिर्ने , तर घरमा दुहुनो गाई भैंसी भने थिएनन् । सधै अरुकोमा मागेर काम चलाउने उनको बानी भै सकेको थियो । माग्नेलाई सधै कसले दिने? दिएमा पनि राम्रो कसले दिने ? तर पनि दारा ङचियाएर माग्न छोडेनन । एक दिन गाउँकै एक काकीले माग्न जादा मुख भरीको जवाफ दिइन् – ” गरेर खानको लोभले कति माग्छौ हो भाइ ? गरेर खानुको मज्जानै अलग हुन्छ । मेहनतको फल खाने गर्नु । ” एक दिन बजारबाट फिर्दै गर्दा ती काकाले एउटा सानो सानो गाई अनि गाईको बाछो पनि घिसार्दै आएको देखे । के हो काका गाई किनेर ल्याउनु भएको? मैले प्रश्न गरे । हो त भतिज कति माग्नु, आफुलाई नखाइ पनि हुन्न, त्यसैले किनेर ल्याएको । यसरी छिमेकीको इखले काका सुध्रिनु भयो,उहाले गाई घरमा ल्याएर मात्र बस्नु भएन, गाईलाइ घाँस हुन्छ भनेर दस कठ्ठा जग्गा अधिया गर्न थाल्नु भयो । दिन भर चोकमा क्यारेम खेल्न, अनि चोकमा राजनीतिक गफ दिन पनि छोड्नु भयो । उहाँले पौरख गरेर व्यस्त अनि स्वास्थ जीवन बिताउन थाल्नु भयो ।

बाँकी यता>>