लघुकथा - बाकस

राकेश शुक्रबारको स्कुल चाँडै बिदा भएर घर आयो । सधै जस्तै मा खाजा भनेन । हजुरबाको खल्तिबाट हर्बल झिकेन । झोला यथा स्थानमा राख्यो, बोडिङ्गको लुगा खोलेर दराजमा राख्यो । पुरानो लुगा लगाएर कोठाबाट निस्कियो । 

बराण्डामा राखिएका काठका टुक्रा निकाल्यो,केही छरिएका काटी बटुल्यो । अनि ढुङ्गाको अचानो राखेर ढुङ्गाकै हेम्बर बनाएर काठलाई एउटा काठको बाकस आकार दियो । केही गम खायो, अनि कोठा तिर हेरेर चिच्यायो " मा गिरमिट छ ? "

आमाले भित्रबाटै कराइन " होइन यो केटालाई आज के भयो? किन चाहियो गिरमिट ? " 

बाँकी यता>>

कविता - परदेश र नियती

 भुत अध्यारोमा बित्यो
वर्तमान चिच्याउदै छ
भविस्य अत्यासिन्छ
दुख्छ पूरा जीवन
समयले कोर्‍रा हानी रहन्छ नियतिमा
जीउनुको नाममा जीवन बग्दैछ मेची कालीको पानी झै
मात्र पर्खिरहे झै लाग्छ मृत्यु उत्सव
पात्रोको पल्टाइ सँगै

सपनाका बडेमान भकारी
लडिरहेछन गन्तव्यको अनेक मोडमा
कहिले भरिएनन यी
बिताइए जीवनका अनेक वसन्त
फगत सपनाको भकारी भर्ने चहनामा
गिद्धहरुको शहरमा
बिचरा मेरा सपना 

बाँकी यता>>