गीत By निराजन प्रभात लुइँटेल

यो गीतलाई हेरेर कोहि मित्र संगीत भर्न या गाउन चाहनु हुन्छ भने मलाइ सम्पर्क गर्नुहोला।

 nirajan.luitel@gmail.com or Nirajan_pravay2000@yahoo.com

यता उता सधैँ आँखा जुधाउँछ्न  किन ।

रुप नाप्दै मन फेरी कुदाउँछन किन ।।

सस्तो भयो माया,बजारको खेल ।

बैस आयो गयो,भदौरेकै भेल ।।

मुटु रोप्न तिन्ले सुल उधाउँछन किन।

त्यसै माया गर्ने मुटु चुकाउँछ्न किन।।

बाँकी यता>>

कान्तिपुरमा छापिएको मेरो लघुकथा।

बाँकी यता>>

मेरो परिवार,दादाको बिवाहमा लिएको फोटो।।

बाँकी यता>>

छोराको नयाँ पहिरन।

बाँकी यता>>

खोइ के भन्नू

देवता पनि नि

शिव - गाँजा,भांग धतुरो खान सिकाउछ्न
कृष्ण - रसलिला सिकाउछन
ब्रह्मा - दारी पाल्न सिकाउछन
बुद्ध - राता रात घर छोड्न सिकाउछन

अनि मैले चाहि
गाँजा खाए 

बाँकी यता>>

गीत,

खाली मुटु तिम्रै ठाउँ तिमी भित्रै पस्नु । 
यसै गरी सधैं तिमी मुटु भित्र बस्नु ।। 

जुन तिमी सधैं सधैं शीतलताको खानी । 
घुर्की धम्की धेरै माया अनौठो त्यो बानी ।। 
एक्लो हुन्छु हिजो आज अङगालोमा कस्नु । 
यसै गरी सधैं तिमी मुटुभित्र बस्नु ।। 

बाँकी यता>>

परदेशी

निराजन प्रभात लुइँटेल -

म काममा ब्यस्त थिएँ, घरको नम्बरबाट लगातार मिसकल आयो। यसरी त मिसकल कहिलै आएको थिएन – मेरो दिमागमा अनेक तर्कना आए। छोरा चकचके छ कतै लडेर घाइते त भएन? बाबा बिरामी हुनुहुन्थ्यो केही त भएन? श्रीमती कमजोर थिइन्,सुत्केरीमा आर्थिक अभावले केही तागतिलो खाना दिन सकिएन, सँधै उनको पेट दुख्छ,कम्मर दुख्छ, उनलाई केही त भएन? भाइ फटाहा छ कतै झगडा त गरेन?

यस्ता अनेक शंकाले मनमा डेरा जमाए। अझै मिसकल आउने क्रम रोकिएन। फोनमा ब्यालेन्स थिएन। फोरमेनसँग अनुमति लिएर म दुकान गएँ।

घरको नम्बरमा फोन गरेँ। उताबाट रुन्चे स्वरमा ‘हेलो’ भन्यो। त्यो मेरो ४ वर्षको छोरा थियो। ‘बाबु के भो,’ मैले अड्किँदै सोधेँ।

बाँकी यता>>

भुराका कुरा

भुराका कुरा केटा केटी उमेरमा म ज्यादै उट्पट्याङ्ग थिएँ।हुनपनि त्यो उमेरनै त्यस्तै हो।अरु भुराभुरी भन्दा भिन्न पहिचान थियो मेरो ,खाइलाग्दो कद काला काला चक्षु,पढाइमा पनि अब्बल थिएँ म।पढाइमा अब्बल हुनाले मैले फटाइ गरे भनेर कसैले सरहरुलाई भने पनि सरहरुले पत्याउने होइन,जसले गर्दा धेरै पटक म सजायबाट बच्ने गर्थे।मैले भनेको नमान्ने कमै केटा साथिहरु थिए होलान त्यो समयमा।एक प्रकारले म अघोषित लिडरनै थिएँ।अरुको बारीको आरु,आरुचा,आरुबखडा,काक्रो,नासपाती,दारिम,सुन्तला त कति चोरीयो कति खाइयो कति त्यसको लेखा-जोखानै छैन। म धेरै जसो प्लान बनाउनेमा पर्थे (चोर्ने प्लान क्या) अनि साथिहरुलाइ चोराएर आफू भने टाढाबाट रमिते बन्थे,कतै आकल झुकल पक्री हाले पनि आफू त रेसम फिरीरी।

बाँकी यता>>

नयाँ कानुन

"अरे यार नयाँ कानुनले त बडो गजबको मज्जा हुनेछ,साला सधैँ पेलेर राख्ने त्यो केरला अब देख्छ।" नेपाली तर अस्पष्ट बोल्ने यी ब्याक्तीको यो प्रतिक्रीयाले म टक्क रोकिएँ 
सोधे दाइ के कुरा हुदैछ ?अनि हजुरहरु कुन कम्पनिमा काम गर्नुहुन्छ ?मेरो यो एक्कासिको प्रस्नले उनिहरु अल्मलिए।केही डराएको जस्तो देखिए। अहो! डराउनु पर्दैन क्याँ । मैले ढाडस दिएँ।
अहो! अहो!! दाजु (उनको लवज मैथिली मिसिएको थियो,अनि म २६/२७ वर्षको मान्छेलाइ पनि दाजु भन्दै थिए जबकी उनी ४० भन्दा कम थिएनन) कम्पनिको कुरा नगर्नुस नाम थाहा छैन ,यसो छोटा मोटा काम गराउछ । १२/१३ घण्टा काम गर्यो ओभर टाइम दिन्न तर एउटा कुरो तलब भने १ तारिक आफै रुममा ल्याइदिन्छ। त्यो चाहिँ ठीक छ ।

बाँकी यता>>

आमा!

निराजन 'प्रभात' लुइँटेल

झापा नेपाल

हाल-न्यु वाक्रा-कतार

गाडीबाट उत्रेपछि सिधा ओरालो लागे तमोर नदीलाई भेट्न,भारी मन अनि पिडाको पोको बेकेर।सधैँ लगेजको भारी लिएर आउने म आज नितान्त रित्तो रित्तो थिएँ,थियो त केबल दुखको पोको मुटुभित्र गाठो परेको बेदना।ओरालो नै ओरालो लागे माझी धारो हुँदै,बाटो भरी पैयु फुलेको थियो,तर ती पैयुले मलाइ शितलता दिन सकेनन दिउन पनि कसरी बिचराहरु पनि त पीडितनै थिए।पैयुले मलाइ बिगतमा हुत्याए,-

बाँकी यता>>

कविता,

कता बाट सुगन्ध मग्मगायो,
फूलको सुगन्ध
या चिरागको
हेरे यता उता
वर पर
छैन केहि
तर,
वसना आइरहयो
मग मग .... मग मग 
सरररररररररररर

बाँकी यता>>

गजल- May-10-2014

आफ्नै फोटो पो जलाउनु भो !
नौलो चलन चलाउनु भो !!

कस्तो अचम्मै देख्नु पर्ने ह !!
टुप्पा बाटै पो पलाउनु भो !! 

बाँकी यता>>

कविता,

निराजन प्रभात

"दही जस्तै जम्नुस ठेकीमा 
सुम्सुमियाउनेछ मदानिले
घोट्ने छ 
मन्थन गर्ने छ मदानिले 
अनि हजुर 
मोहि या घ्यु बन्नुहुनेछ ।।।" 

बाँकी यता>>

मुक्तक,

एउटा आयो छुरी देखायो।
अर्कोले चुरी फुरी देखायो ।।
तमासा गेर्ने सबै चुप छन ।
त्यो फुच्छे केटाले कुरी देखायो ।। 
##सन्दर्भ-बुद्ध जयन्तीको ##

बाँकी यता>>

वाचा,बिवाह र बिछोड

दुई आत्मा आज बन्धनमा बाँधिदै थिए,पबित्र बन्धन एक सामाजिक बन्धन बिवाहको बन्धन। आँगनमा खुट्टा राख्ने ठाउँ थिएन पाहुनाको लर्कोले। सबै शुभकामना लिएर आएका थिए सस्ता अनि महङ्गा र्यापिङ्ग पेपरमा बेरेर । सबैको मुहार खुशी थिए,नाँच्ने,गाउने रमाउनैमा ब्यस्त थिए सबै आगन्तुक । सबै खुशिनै थिए सिवाय बेहुलीका बा-आमा। बा-आमालाइ कामको चटारो,जन्माएर यत्रो साल पालेकी,हुर्काएकी आफ्नै खून बेच्नु थियो दाइजो जो दिएर ।

बाँकी यता>>

सहिद ।।

निराजन प्रभात लुइटेल


पूरानो साइकल लिएर म निस्किएँ बजार।पर क्षितिजमा धेरै हल्ला सुने,के भएको रहेछ जान्ने ईच्छा भो र लागे उतै तिर।धरै मानिसको भिड थियो,मानिस सम्म छिर्ने ठाउँ थिएन।प्रहरीहरु पनि थिए।बिद्यार्थि नारा लगाउदै थिए।हाम्रो माग पूरा हुनै पर्छ,मृतकलाइ सहिद घोषणा गर भन्दै।के कारण मरेछन्  आखिर सहिद हुने गरि मनमा जिज्ञासा पलायो।कुरो बुझ्दै लादा।ती एक मेघाबी छात्र रहेछन एम ए गरेका।मार्सिटको बिटो बोकेर धेरै ठाउँ भौतारिएछन तर हात लाग्यो सुन्य।

बाँकी यता>>